บทบาทหน้าที่

เทศบาลตำบลคูเต่า  จังหวัดสงขลา

-----------------------------------------------------

พระราชบัญญัติเทศบาล พ.ศ.๒๔๙๖ (แก้ไขเพิ่มเติมถึงฉบับที่ ๑๔ พ.ศ.๒๕๖๒)

     มาตรา ๕๐ ภายใต้บังคับแห่งกฎหมาย เทศบาลตำบลมีหน้าที่ต้องทำในเขตเทศบาล ดังต่อไปนี้

     (๑) รักษาความสงบเรียบร้อยของประชาชน

     (๒) ให้มีและบำรุงทางบกและทางน้ำ

     (๒/๑) รักษาความเป็นระเบียบเรียบร้อย การดูแลการจราจร และส่งเสริม สนับสนุนหน่วยงานอื่นในการปฏิบัติหน้าที่ดังกล่าว

     (๓) รักษาความสะอาดของถนน หรือทางเดินและที่สาธารณะ รวมทั้งการกำจัดมูลฝอยและสิ่งปฏิกูล

     (๔) ป้องกันและระงับโรคติดต่อ

     (๕) ให้มีเครื่องใช้ในการดับเพลิง

     (๖) จัดการ ส่งเสริมและสนับสนุนการจัดการศึกษา ศาสนา และการฝึกอบรมให้แก่ประชาชน รวมทั้งการจัดการหรือสนับสนุนการดูแลและพัฒนาเด็กเล็ก

     (๗) ส่งเสริมการพัฒนาสตรี เด็ก เยาวชน ผู้สูงอายุ และผู้พิการ

     (๘) บำรุงศิลปะ จำรีตประเพณี ภูมิปัญญาท้องถิ่น และวัฒนธรรมอันดีของท้องถิ่น

     (๙) หน้าที่อื่นตามที่กฎหมายบัญญัติให้เป็นหน้าที่ของเทศบาล

     การปฏิบัติงานตามอำนาจหน้าที่ของเทศบาลต้องเป็นไปเพื่อประโยชน์สุขของประชาชนโดยใช้วิธีการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดี และให้คำนึงถึงการมีส่วนร่วมของประชาชนในการจัดทำแผนพัฒนาเทศบาล การจัดทำงบประมาณ การจัดซื้อจัดจ้าง การตรวจสอบ การประเมินผลการปฏิบัติงาน และการเปิดเผยข้อมูลข่าวสาร ทั้งนี้ ให้เป็นไปตามกฎหมาย ระเบียบ ข้อบังคับว่าด้วยการนั้น และหลักเกณฑ์และวิธีการที่กระทรวงมหาดไทยกำหนด

     มาตรา ๕๑ ภายใต้บังคับแห่งกฎหมาย เทศบาลตำบลอาจจัดทำกิจการใดๆ ในเขตเทศบาล ดังต่อไปนี้

     (๑) ให้มีน้ำสะอาดหรือการประปา

     (๒) ให้มีโรงฆ่าสัตว์

     (๓) ให้มีตลาด ท่าเทียบเรือและท่าข้าม

     (๔) ให้มีสุสานและฌาปนสถาน

     (๕) บำรุงและส่งเสริมการทำมาหากินของราษฎร

     (๖) ให้มีและบำรุงสถานที่ทำการพิทักษ์รักษาคนเจ็บไข้

     (๗) ให้มีและบำรุงการไฟฟ้าหรือแสงสว่างโดยวิธีอื่น

     (๘) ให้มีและบำรุงทางระบายน้ำ

     (๙) เทศพาณิชย์

พระราชบัญญัติกําหนดแผนและขั้นตอนการกระจายอํานาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น พ.ศ. ๒๕๔๒ (แก้ไขเพิ่มเติมถึงฉบับที่ ๒ พ.ศ.๒๕๔๙)

     มาตรา ๑๖ ให้เทศบาล เมืองพัทยา และองค์การบริหารส่วนตําบลมีอํานาจและหน้าที่ในการจัดระบบการบริการสาธารณะเพื่อประโยชน์ของประชาชนในท้องถิ่นของตนเองดังนี้

     (๑) การจัดทําแผนพัฒนาท้องถิ่นของตนเอง

     (๒) การจัดให้มีและบํารุงรักษาทางบก ทางน้ำ และทางระบายน้ำ

     (๓) การจัดให้มีและควบคุมตลาด ท่าเทียบเรือ ท่าข้าม และที่จอดรถ

     (๔) การสาธารณูปโภคและการก่อสร้างอื่น ๆ

     (๕) การสาธารณูปการ

     (๖) การส่งเสริม การฝาก และประกอบอาชีพ

     (๗) การพาณิชย์ และการส่งเสริมการลงทุน

     (๘) การส่งเสริมการท่องเที่ยว

     (๙) การจัดการศึกษา

     (๑๐) การสังคมสงเคราะห์ และการพัฒนาคุณภาพชีวิตเด็ก สตรี คนชรา และผู้ด้อยโอกาส

     (๑๑) การบํารุงรักษาศิลปะ จารีตประเพณี ภูมิปัญญาท้องถิ่น และวัฒนธรรมอันดีของท้องถิ่น

     (๑๒) การปรับปรุงแหล่งชุมชนแออัดและการจัดการเกี่ยวกับที่อยู่อาศัย

     (๑๓) การจัดให้มีและบํารุงรักษาสถานที่พักผ่อนหย่อนใจ

     (๑๔) การส่งเสริมกีฬา

     (๑๕) การส่งเสริมประชาธิปไตย ความเสมอภาค และสิทธิเสรีภาพของประชาชน

     (๑๖) ส่งเสริมการมีส่วนร่วมของราษฎรในการพัฒนาท้องถิ่น

     (๑๗) การรักษาความสะอาดและความเป็นระเบียบเรียบร้อยของบ้านเมือง

     (๑๘) การกําจัดมูลฝอย สิ่งปฏิกูล และน้ำเสีย

     (๑๙) การสาธารณสุข การอนามัยครอบครัว และการรักษาพยาบาล

     (๒๐) การจัดให้มีและควบคุมสุสานและฌาปนสถาน

     (๒๑) การควบคุมการเลี้ยงสัตว์

     (๒๒) การจัดให้มีและควบคุมการฆ่าสัตว์

     (๒๓) การรักษาความปลอดภัย ความเป็นระเบียบเรียบร้อย และการอนามัย โรงมหรสพ และสาธารณสถานอื่น ๆ

     (๒๔) การจัดการ การบํารุงรักษา และการใช้ประโยชน์จากป่าไม้ ที่ดิน ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม

     (๒๕) การผังเมือง

     (๒๖) การขนส่งและการวิศวกรรมจราจร

     (๒๗) การดูแลรักษาที่สาธารณะ

     (๒๘) การควบคุมอาคาร

     (๒๙) การป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย

     (๓๐) การรักษาความสงบเรียบร้อย การส่งเสริมและสนับสนุนการป้องกันและรักษาความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สิน

     (๓๑) กิจการอื่นใดที่เป็นผลประโยชน์ของประชาชนในท้องถิ่นตามที่คณะกรรมการประกาศกําหนด